Πετεγολέτσα

Πετεγολέτσα ( Κουτσομπολιά, Πειράγματα).


Είναι ένα από τα βασικά στοιχεία του πλούσιου λαογραφικού θησαυρού του νησιού των Φαιάκων. Είναι κομμάτι των ηθών και εθίμων που καλύπτουν την ψυχαγωγία , είναι ακόμα μοναδικό στην εκτέλεσή του και την αποδοχή του.

Τα πετεγολέτσα ή πετεγόλια ή πετέγολα, είναι στοιχείο του Κερκυραϊκού Καρναβαλιού, είναι θεατρικό είδος που μοιάζει πάρα πολύ με την COMMEDIA DELL' ARTE,..,.. Κάθε χρόνο παίζονται στις κεντρικές πλατείες ή τα στενά δρομάκια των διαφόρων χωριών της Κέρκυρας, με αποκορύφωμα τα πετεγολέτσα που παίζονται στην Πίνια που είναι τo κέντρο της παλιάς πόλης, το ιστορικό μέρος της χώρας που από το καλοκαίρι του 2007 έγινε και «….το παιδί της ΟΥΝΕΣΚΟ».

Λίγα λόγια ακόμα για τα πετεγολέτσα.

Είναι, περιπαιχτικές (κοροϊδευτικές, ειρωνικές, χλευαστικές, εμπαικτικές) Λέξεις ή Φράσεις που περιλαμβάνονται μέσα σε στίχους, ως επί το πλείστων, δεκαπεντασύλλαβους. Παρουσιάζονται σε υπαίθριες, πρόχειρα στημένες, εξέδρες, από άτομα ή ομάδες –ηθοποιών –παρουσιαστών με την κερκυραϊκή ιδιωματική διάλεκτο και τη τραγουδιστή ομιλία των κερκυραίων. Είναι κομμάτι του «Κερκυραϊκού θεάτρου του δρόμου». Απευθύνονται σε γνωστά άτομα ή ομάδες τις τοπικής κοινωνίας, σε παραδοσιακούς τύπους παλιών Κερκυραίων, που είτε αυτοί είναι δημόσια πρόσωπα είτε είναι απλοί άνθρωποι, πολύ γνωστοί στην τοπική κοινωνία. Συνήθως με την συνοδεία μουσικής με ντόπια σατιρικά τραγούδια και επτανησιακές καντάδες, όλα βασισμένα πάνω στην κερκυραϊκή παράδοση . Καυτηριάζονται έτσι όλα τα τρέχοντα και παλαιότερα γεγονότα που από την έκβαση τους έχουν δημιουργήσει ή μπορούν να δημιουργήσουν την σάτιρα και να δώσουν το έναυσμα για κοροϊδία και κουτσομπολιό και βέβαια ένα χαρούμενο και ευχάριστο κλήμα με πολύ-πολύ γέλιο. Τα πετεγολέτσα συμπληρώνονται και κορυφώνονται με σκετς που παρουσιάζονται από κυράδες που βγαίνουν από τα αντικριστά παράθυρα των σπιτιών που βρίσκονται στα στενά δρομάκια-τα καντούνια, και κουτσομπολεύουν….τι???....... «τα πάντα».

Αχ πανέμορφη Κέρκυρα ,νάμουν για πάντα κοντά σου, νάμουν κοντά στον πανευτυχισμένο Ιόνιο λαό. Θέμου ας γινόταν να βρίσκομαι πάντα εκεί .Θάθελα να γράψω κι άλλα, όμως δεν έχω άλλο χαρτί ,θα μου χριζόταν όλο το χαρτί του κόσμου.

Και τώρα άκου τότσο πετέγολο.

«Ως που να μάθει ο κερατάς τη πράξη του κεράτου

Μέεελι και γάααλα γίνεται με την νοικοκυρά του».-

==================

«Λεν όσες έχουν φαλακρούς πως κέρατα δε βγάζουν

Κι όσοι έχουνε πολλά μαλιά, μαυτά όλα τα σκεπάζουν'.-



«Όταν θα δεις στο ύπνο σου πως τρως καλαμαράκια

Μάθετο πως τα κέρατα βγάλαν παρακλαδάκια».-

===============

«Έχασα τη γυναίκα μου ,σε μια τριχιά δεμένη

Όποιος την εύρη ας τη χαρεί ,μα τη τριχιά να φέρει».-

===================

«Ωρέ τσαγκουλοσκέπασμα τηγάνι δίχως χέρι

Μα ποιος σε καταδέχεται, για να σε κάμει ταίρι».-

==================

«Νάξεραν οι ανύπαντρες τι τρων οι παντρεμένες

Έρωτα δεν θα κάνανε ποτέ οι δυστυχισμένες».-

===================

«Σύρε ορέ ρεντίκολο γλύδα του κατσιδιάρη

Πόθε κι αν βάλεις προξενιό ,καμία τση δεν σε θέλει».

=================

«Εμάθατε τι γίνηκε Λιαπάδες και Γιαννάδες

εσφάξανε ενα γαϊδαρό οι πάλιο μασκαράδες.

Πάει κι ο παπα-Φιλιππής να πάρει μία λίτρα

και τόθελε παχύ-παχύ για να το κάμει πίτα.

Πρώτη χαψιά που τούδοκε , τουφυγε ναι δοντούρα

και τότες το κατάλαβε πως είτουνε γαϊδούρα.

Το καμιλαύκι του έβγαλε και με καημό τους λέει

νάχετε τη κατάρα μου όλοι ο μακελαρέοι».-